wentylacja w domu i biurze

 W standardowych urządzeniach chłodniczych, czy klimatyzacji ciepło skraplania czynnika chłodniczego jest odprowadzane na zewnątrz układu za pośrednictwem chłodziwa, na przykład: powietrza zewnętrznego, wody, czy też innego nośnika energii. Nowoczesne konstrukcje tych urządzeń umożliwiają wykorzystanie wspomnianego ciepła w procesach przygotowania powietrza klimatyzacyjnego lub do przygotowania ciepłej wody użytkowej - c.w.u. Ciepła woda użytkowa może być użyta do celów komunalno - bytowych lub nawet technologicznych. Takie układy klimatyzacji są energooszczędne, ponieważ nie wymagają żadnego dodatkowego źródła zasilania w energię elektryczną, natomiast wykorzystują energię wcześniej dostarczoną do sprężarki układu chłodniczego, jak również ciepło odebrane w parowaczu - za pośrednictwem czynnika chłodniczego, z przestrzeni chłodzonej. W każdym urządzeniu chłodniczym ciepło pobrane z parownika oraz energia doprowadzana do napędu sprężarki muszą być odprowadzone w skraplaczu. W gospodarce istnieje wiele możliwości wykorzystania ciepła odpadowego z klimatyzacji. Wybór danego rozwiązania zależy od dziedziny zastosowania, a także od jego kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych. 

 
Rys. 1. Schemat ideowy analizowanego układu chłodniczego: P - parowacz, SP - sprężarka, WCO - wymiennik ciepła do odzysku ciepła skraplania, K - skraplacz, ZR - zawór rozprężny 

   Wzrost cen energii powoduje zwiększenie zainteresowania zarówno inwestorów jak i konstruktorów energooszczędnymi urządzeniami chłodniczymi lub klimatyzatorami. Jedną z dróg prowadzących do tego celu jest wzbogacanie tradycyjnych instalacji chłodniczych, między innymi w systemy odzysku ciepła skraplania. W urządzeniach chłodniczych zagadnienie odzysku ciepła związane jest z zamontowaniem w instalacji chłodniczej dodatkowych wymienników i elementów automatyki, co czyni ją bardziej skomplikowaną i jednocześnie bardziej kosztowną. Z drugiej strony ilość ciepła, którą można wykorzystać jest bardzo duża, zależna oczywiście od wydajności urządzenia chłodniczego, czy klimatyzacyjnego. Ponadto można odzyskać nie tylko ciepło skraplania lecz również ciepło przegrzania par czynnika chłodniczego. W zależności od planowanego zakresu odzysku ciepła z instalacji chłodniczej można wyróżnić dwa systemy odzysku ciepła: 
- częściowy odzysk ciepła (jako źródło użytecznej energii odpadowej wykorzystuje się tylko ciepło przegrzania par czynnika chłodniczego), 
- całkowity odzysk ciepła (jako źródło użytecznej energii odpadowej wykorzystuje się również ciepło skraplania par czynnika chłodniczego). 

  μe-dronic to system zaprojektowany do klimatyzacji dla małych i średniej wielkości obiektów (apartamenty, domy jednorodzinne, biura i inne) w których ochładzanie/ogrzewanie realizowane jest za pomocą klimakonwektorów oraz agregatu wody lodowej ze sterownikiem μCH2 SE. Podstawowy element systemu to płyta klimakonwektora HYFC*, która steruje trzema prędkościami wentylatora, zaworem ciepłej i zimniej wody. Ponadto posiada cztery wejścia cyfrowe (załącz/wyłącz; grzanie/chłodzenie; tryb ekonomiczny, alarm) oraz możliwość przyłączenia do trzech czujników NTC (regulacyjny, woda zasilanie, woda powrót). 

     W systemie μe-dronic możliwe jest kontrolowanie poprzez płyty HYFC* maksymalną ilością 60 klimakonwektorów z podziałem na 10 stref. W każdej strefie można połączyć w sieć przyjazny dla użytkownika terminal lokalny z wewnętrznym czujnikiem oraz 6 klimakonwektorów (1 x Master + 5 x Slave). Agregatem wody lodowej steruje sterownik μCH2 SE. Całość spina przy zastosowaniu sieci RS485 sterownik μAM. Sterownik μAM posiada zintegrowany terminal, czujnik temperatury oraz wilgotności. Sterownik μAM umożliwia dokonywanie nastaw dla każdej strefy oraz monitorowanie alarmów z wszystkich regulatorów w systemie. Ponadto i co najważniejsze koordynuje pracę całego systemu w taki sposób aby oszczędzać energię. Oszczędność energii jest realizowana poprzez sterownik μAM dzięki analizie aktualnego zapotrzebowania na ochładzanie w poszczególnych strefach. Gdy tylko jest to możliwe następuje automatyczne podnoszenie punktu nastawy w agregacie wody lodowej, co prowadzi do znaczących oszczędności energii. W sytuacji, gdy wymagane jest osuszanie μAM obniża punkt nastawy w agregacie. Jednocześnie znaczące oszczędności energii realizuje sterownik μCH2 SE agregatu wody lodowej wówczas, gdy zasilanie parownika agregatu realizowane jest elektronicznymi zaworami rozprężnymi. Jest to możliwe poprzez automatyczne obniżenie ciśnienia skraplania, gdy tylko pozwala na to temperatura w miejscu usytuowania agregatu klimatyzacyjnego.